كلينيك رها مشاور

هروئين و ساير اپيوئيدها مواد بسيار اعتيادآوري هستند كه مي‌توانند منجر به تغييرات فيزيولوژيكي در مغز و تغيير در رفتار شوند. هروئين به گيرنده‌هاي مواد افيوني بدن در مغز و سيستم عصبي مركزي متصل مي‌شود و سلول‌هاي خاصي به نام (نرون ها) را فعال مي‌كند،زيرا ساختار شيميايي آنها مشابه يك ديگر است. با اين حال هروئين گيرنده‌هاي مواد افيوني را به روشي متفاوت از مواد افيوني درون زا يا طبيعي فعال مي‌كند و منجر به ارسال سيگنال‌هاي غيرعادي به مغز و ساقه مغز مي‌شود كه عملكرد اساسي علائم حياتي بر عهده‌ي اين نواحي مي‌باشد. مصرف هروئين در ابتدا وابستگي فيزيكي و سپس وابستگي رواني ايجاد مي‌كند. وابستگي با علائم ترك مشخص مي شود و زماني رخ مي‌دهد كه فردي تلاش مي كند مصرف هروئين خود را كاهش دهد يا به طور كامل مصرف آن را متوقف كند. علائم ترك معمولاً خطرناك نيستند، اما بسيار ناخوشايند و حتي دردناك هستند و ترك مصرف هروئين را براي بسياري از افراد دشوار مي‌سازند. اگرچه علائم ترك سريع هروئين به تنهايي خطرناك نيستند، ولي علائم گوارشي ناشي از ترك هروئين (مانند اسهال و استفراغ) مي تواند منجر به عدم تعادل الكتروليت، كم آبي بدن و علائم بالقوه تهديد كننده زندگي بر اساس احتمال اين اثرات شود.